Nu we langzaam uit de coronacrisis kruipen, kijkt de modewereld zoals vertrouwd met gezonde moed vooruit. Maar hoe ziet die nabije toekomst van mode er eigenlijk uit? Welke trends en bewegingen kunnen wij verwachten? In de rubriek koffiedik kijken stellen we deze vraag aan Nederlandse modeprofessionals. Vandaag op het programma: Chinouk Filique, moderesearcher met een focus op de digitale cultuur.
Chinouk Filique: ‘De modewereld maakt zich klaar voor een betere virtuele omgeving, een direct gevolg van de afgelopen afgelaste modeweken toen modehuizen gedwongen werden hun collecties op een andere manier te presenteren. Veel huizen kozen ervoor hun collecties in videovorm te tonen. Een vrij logische oplossing die op veel kritiek kwam te staan. Vooral de jongere generatie, die naast digitaal onderlegd ook ‘woke’ is, noemde de video’s van deze klassieke huizen toondoof. De video’s waren, volgens hen, tweedimensionaal en niet creatief genoeg.
Mode democratischer
Als het gaat om digitale innovatie, iets waar je in deze tijd niet meer onderuit kunt, lopen de klassieke modehuizen enorm achter. Door de grote spelers is te lang vastgehouden aan het concept van de fysieke modeshow. De videopresentaties, zoals die van Chanel Cruise 2020/2021, om iets te noemen, waren in plaats van een zinvolle stap naar de toekomst meer een vertelling van de hiërarchische mode van vroeger. Een verleden waarin alleen de elite toegang had tot een bepaalde lifestyle, een tijd waarin exclusiviteit alleen voor de happy few was. Door de komst van internet, is ook mode democratischer geworden. Door het wegvallen van de fysieke modeshow zou je verwachten dat, nu de video ineens voor de hele wereld te zien is, je als merk daar ook op inspeelt. Dit gebeurde niet.
"Ik verwacht en hoop dat modehuizen na deze eerste poging na gaan denken over hun digitale aandeel en ook interactief worden voor hun kijker"
Interactie met de kijker
De video’s die ik voorbij zag komen op sociale media als alternatief voor de catwalk waren presentaties die veelal leken op campagnes. Ik verwacht en hoop dat modehuizen na deze eerste poging na gaan denken over hun digitale aandeel en ook interactief worden voor hun kijker, bijvoorbeeld door over te gaan op Augmented Reality en Virtual Reality. Dat is veel interessanter voor de generatie van nu. De modewereld zou ook een voorbeeld kunnen nemen aan Maison Margiela’s ‘Reality Inverse’, een samenwerking tussen John Galliano en Nick Knight. De film werd zowel als standaard film als ‘360’-film uitgebracht, wat inhield dat de kijker met een VR-headset en een muis zelf de controle had over wat hij/zij zag.
Couture in pixels
Het gaat nog verder. In plaats van digitale presentaties van fysieke modecollecties ligt er ook een toekomst weggelegd voor digitale mode. Hoe wij ons kleden in de virtuele omgeving zal op den duur anders zijn dan hoe wij ons kleden in de fysieke wereld. Om Margiela weer aan te halen: op het Instagram-account van het huis laat Galliano in iets meer dan een minuut zien hoe ze een virtuele stof hebben gemaakt. En The Fabrikant, een digitaal modehuis dat gevestigd is in Amsterdam, haalde onlangs het nieuws toen zij een digitale couture jurk ter waarde 9.500 dollar verkochten op een blockchain-event in New York. Deze jurk bestaat niet in het echt, het is alleen een digitaal bestand.
Een virtuele jas of T-shirt kopen is geen toekomstmuziek, het is nu aan de gang. Het is interessant om te zien hoe grote modehuizen hierop (gaan) inspelen. Louis Vuitton creëerde bijvoorbeeld twee skins [digitale outfits, red.] voor de League of Legends World Championship in 2019. Je laat een hele doelgroep achter je als je niet nadenkt over je deelname in de digitale of gamecultuur.
Bewegend beeld en geluid
Tot slot moet er nog iets gezegd worden over hoe textiel en textuur van kleding digitaal te maken zijn – waarschijnlijk ook het meest interessant voor de lezers van dit stuk. Een groot nadeel van online winkelen is dat de kleding niet tastbaar is, dit heeft ook vele retouren tot gevolg. Een aantal grote online retailers heeft al slim ingezet op bewegend beeld en ook andere retailers zien het nut in van 3D-presentaties. Er is natuurlijk nog veel meer mogelijk om tactiliteit digitaal te maken. Zoals het toevoegen van geluid, bijvoorbeeld. Dat klinkt gek, maar geluid is zo’n dimensie die onderschat wordt als het over kleding gaat. Ik verwacht dat hier op korte termijn nog meer ontwikkelingen in komen.’
Geschreven door Marjolein Stormezand
Deel artikel